Sinds 2010 zijn wij vrijwilligers bij Stichting Welzijn Beverwijk. De mensen zien ons echter niet vaak in een van de buurtcentra. Voor de achtste keer op rij zetten wij ons namelijk in voor Bouwstad Meerestein.
Het begon destijds met een oproepje in de krant. SWB zocht extra hulp bij de jaarlijkse huttenbouw. Omdat wij vlakbij woonden, in de oude torenflat bij de Wijkerbaan, hadden wij met het jaarlijkse ritueel van een week vol met timmergeluiden al kennisgemaakt. In 2010 besloot Jacco, aanvankelijk alleen, te gaan helpen omdat Chantal nog de zorg had voor hun 1-jarige dochter. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ook Chantal belandde met kinderwagen en al achter de bekende rood-witte linten en ging aan de slag. Het begon met wat koffie en limonade verzorgen maar al gauw bleek Bouwstad een verslaving waar je niet gemakkelijk vanaf komt.
Familie Bouwstad
In de loop der jaren is ons gezin gegroeid en ergens is de term “Familie Bouwstad” ontstaan. Inmiddels hebben we vier kinderen maar dat weerhoudt ons er niet van om de hele week met z’n allen te kamperen op het terrein. Bouwstad gaat in je bloed zitten en je krijgt er een hechte groep vrienden bij waarmee heel veel gedeeld wordt. Het is ons weekje vakantie, ook al kom je niet aan rust toe.
Soms vragen mensen ons: “150 kinderen op een grasveldje, waarom doe je dat jezelf aan?!” Eerlijk gezegd hebben we daar geen eenduidig antwoord op. Het is iets moois, kinderen die zich een week lang helemaal uitleven met hout en spijkers. Geen computers, tv of tablet, maar gewoon ouderwets hutten bouwen. Alsof je in een jongensboek van vijftig jaar geleden bent beland. Misschien is het omdat we ons zelf weer even kind voelen. Natuurlijk heb je een enorme verantwoordelijkheid met z’n allen, maar het plezier weegt veel zwaarder. Je kan weer je fantasie de vrije loop geven, gekke typetjes uitbeelden die in het thema passen, leuke acts bedenken en ga zo maar door.
“Doodop, maar we kunnen niet wachten tot volgend jaar”
Het vrijwilligerswerk is natuurlijk veel meer dan kijken naar kinderen die timmeren en lol maken. Al maanden van tevoren beginnen de voorbereidingen. Samen met beroepskracht Judith Hijdendaal zijn de vrijwilligers al op tijd bezig om alles te regelen. Zo moet de Facebook-pagina samen met één van onze sponsoren worden beheerd, regelen we het vervoer van alle spullen richting het veld en helpen we op zondag met de opbouw. Tijdens de Bouwstad week helpen we de kinderen, verzorgen we activiteiten, regelen we maaltijden voor de vrijwilligers, maken we fotoreportages en hebben we continu overleg met elkaar over wat er moet gebeuren. Ook nadat de kinderen op donderdag moe naar huis zijn vertrokken, zijn de vrijwilligers nog lang niet klaar. Soms lukt het om op donderdagavond al het hout in de containers te hebben maar meestal komt het erop neer dat we nog een nacht blijven om de restanten van de hutten te bewaken. Op vrijdag wordt het veld verder opgeruimd. En als dan de laatste tenten ingepakt zijn, kijken we nog één keer naar dat lege grasveld en denken: “We zijn doodop maar kunnen niet wachten tot volgend jaar.”
